چشمی به تخت و بخت ندارم،
مرا بس است
یک صندلی برای نشستن کنارِ تو …
حسین منزوی
یک مدل دوست دارم هست کهگفته نمیشهفهمیده میشهبهش میگن دوست دارم واقعی
خسرو شکیبایی
میترسانَدَم قطاروقتى که راه مى افتد ،و این همه آدم رااز آن همه آدم جدا مى کند . .
دلتنگ ها بهتر مى دانندکه خواب یک نیاز نیستتنها یک بهانه ست تا آدمىبه شب پناه ببرد . . !