عبور می کنم هر روز
از کنار نیمکت های خالیه پارک….
طوری که انگار کسی در نیمکت های آخرین
انتظارم را میکشد و به آنجا که میرسم...
باید وانمود کنم که باز هم دیر رسیده ام!!!!